Ziya Azazi

Dansçı ve Koreograf

16 Mart 2018 / 19:50 - 20:30  

Kristal Salon

DIP
Bilim ispatlayamadığı sezgiye dünyasında yer veremez, inançlar da ispata ihtiyaç duymadan sezgiler dünyasında gezinir. Halbuki sezgi ve bilgi arasında özgürce hareket etmek daha organik ve kişisel olabilecek bedeni/akli/manevi yerleşimler yapmamızı sağlıyor. Dönmek de işte böyle bir özgürlük yaşatır!
48 yaşındaki taşralı terzi çoçuğu, 28 yıldır dans eden şehirli mühendis ve 18 yıldır da dönen global bir sanatçı olarak, sezgisel gezintileri bilgiyle bütünleştirmenin hazından beslenen Ziya Azazi, tecrübelerinden oluşan dönüş atölyelerini katılımcılarına yaşamlarında kullanabilecekleri bir enstrüman olarak önermektedir.
Çoğunlukla sufizmin geleneklerinde gördüğümüz dönüş, çeşitli coğrafyalarda yüzyıllardır (sanılanın aksine) çokça farklı biçimlerde deneyimlenmektir! DIP de özgür düşünce ve anlayışa inanan bireylere mekan ve zaman oluşturup, onlara dönerken özgürce hareket etme, davranma ve duygulanma fırsatı yaratır!
Dönüş esnasında gözlerin görüntüleyememesi, vestibüler sistemin dengeyi kuramaması, yön duyusunun karışması, sesin dönmesi gibi algı farklılaşmaları, yaşanan fiziksel hızlanma ve dolayısıyla oluşan merkezkaç kuvvetinden kaynaklanır. Şiddetlenen kan dolaşımı ve solunum ile yükselen beden ısısı organ, bez, lif ve kaslarda etkinlik artışına sebep olurlar! Özetle, işte bu sebeplerden ötürü yaşanan hiperventilasyon, hormonal değişimler ve sinir sistemindeki sıradışı elektrik akımları (yani TRANS diye adlandırılan şey) insanları hep büyülemiştir. DIP, bilinmeze ve henüz yaşanmamışa bilinçli, sezgili ve farkında adım atma cesareti göstermeyi; bireysel, ailevi, toplumsal ve evrensel çerçevelerde yapıcı, sağaltıcı ve mutlandırıcı olmanın yollarını görmemizi sağlayan bir format olarak, 30’dan fazla ülkede,
150’den fazla atölyede binlerce katılımcıya yıllardır ulaşmaktadır. 

ZİYA AZAZİ Kimdir?

1969 yılında Antakya’da doğdu. İstanbul Teknik Üniversitesi’nde Maden Mühendisliği eğitimi gördü ve aralıklarla jimnastik eğitimi aldı. 1990-1994 arası İstanbul ehir Tiyatroları’nda dansçı olarak sahne aldı ve ilk koreografik çalışmalarını yaptı. 1994-1999 yılları arasında Viyana’da çeşitli guruplarla çalıştı. 1999'da Dance Weber bursuyla ödüllendirildi ve Ballet İnternational Dergisi tarafından “Avusturya’da Yılın En Çok Öne Çıkan Dansçısı” unvanı verildi. Sufizmin temel danslarından biri olan dönüşü ilk kez 1999’da deneyimlemeye başladı. Bu dansı farklı koreografilerle yıllarca yorumladı. Oluşmaya başlayan dans dilini araştırmalarıyla zenginleştirirken, farklı disiplinlerle etkileşim halinde kalmayı da sürdürdü ve farklı dönemlerde Jan Fabre, Sebastian Prantl, Ismael Ivo, Marcia Haydee, Yoshi Oida, Thierry Smits, Mercan Dede, Sertab Erener, Burhan Öcal, Claudio Bettinelli, Serge Adams, Zad Moultaka gibi başırılı sanatçılarla çeşitli ülkelerde çalıştı.Farklı sanat dallarına, alışılmışın dışında fikirlere, mekanik ve teknolojik imkanlara projelerinde yer vererek Dervish in Progress, Azab, Dervish, Icons, Enerji, Ember, Bolero, Neo Dervish adlı çalışmalarını gerçekleştirdi ve bu kişisel performans lisanını yaklaşık 50 ülkede seyircilerine sundu. Viyana merkezli sanatçı, kariyeri boyunca dansçı ve koreograf olarak birçok ürün ortaya koymasının ve atölyelerine önem vermesinin yanı sıra akademik formatlarda sunumlar da yapmaktadır.